تاریخچه کفش چیست؟ تولید کفش از مصر تا به …

تاریخچه کفش چیست؟ همه ما نیاز به چند جفت کفش داریم، فرقی ندارد زن یا مرد، برای مهمانی نیاز به کفش مخصوص مهمانی داریم، یک جفت کفش اسپرت، یک جفت کفش رسمی، صندل و راحتی و چکمه و …. حتی برای کار هم بهتر است تا از کفش ایمنی مخصوص استفاده کنیم، پس کفش یکی از واجبترین لوازم برای هر شخصی می باشد که بهتر است برای هم مکانی کفش مخصوص را پوشید. اما موردی که امروز قصد داریم تا به آن بپردازیم، تاریخچه کفش است، اینکه کفش از کجا اختراع شد و چی شد که امروزه تبدیل به مهم ترین وسیله شد. با دلفان ایمنی بزرگترین فروشگاه تجهیزات ایمنی در تهران همراه باشید.

تاریخچه کفش برای چند هزار سال پیش است؟

تاریخچه کفش به نزدیک به پنج هزار سال پیش برمیگردد، مصری ها چیزهایی شبیه کفش ساخته بودند. البته بهتر است به آنها بگوییم پوشینه پا، نه کفش. از کفش های مصری های قدیم می شود طرز زندگی و طبقات اجتماعی در آن زمان را فهمید. تمدن ایران، یونان و رم پوشینه های دیگری درست کردند که نشان دهنده طبقه اجتماعی فرد و میزان قدرت او بود.

نام بسیاری از این پوشینه ها هنوز هم استفاده می شود، مثل سندلیوم که الان به آن صندل می گویند. در قرن چهارم و پنجم میلادی امپراتوری روم به بیزانس منتقل شد. کم کم تفکرات مسیحی روی کفشها تاثیر گذاشت چون مسیحی ها اعتقاد داشتند کفش باید کاملاً پوشاننده باشد به همین دلیل کفش ها در مغرب زمین ازحالت صندل به شکل روبسته درآمد.

تاریخچه کفش در قرن ده تا دوازده میلادی

در قرن دهم و دوازدهم میلادی، اروپایی ها در جریان جنگ های صلیبی از علم و دانش مسلمانان حتی برای کفش هایشان استفاده کردند.

تاریخچه کفش در قرن چهارده میلادی

در قرن چهاردهم، با پیشرفت صنایع، آرام آرام پارچه و چرم دباغی شده نازک وارد کفش سازی شد. بسیاری قرن چهاردهم را قرن آغاز مد می نامند. اواخر قرن چهاردهم هم کفش های نوک تیز مد شد. مردم به هر زحمتی که بود پنج تا انگشتشان را در پنجه های نوک تیز می کردند تا ثابت کنند چقدر با شخصیت هستند. شروع این مد از هلند بود؛ جایی که عذاب شست پا و پا درد را برای مردم قرن چهارده میلادی به ارمغان آورد.

تاریخچه کفش در قرن دپانزده میلادی

اواخر قرن پانزدهم میلادی، وقتی کفش نوک تیز از مد افتاد، کفش نوک پهن مد شد؛ البته بیشتر در شمال اروپا ذهن ها هر روز محصولات تازه تر و عجیب تری بیرون می داد. از نمونه های آن، کفش های ونیزی بود که برای خانم ها مد شد. این کفش ها، یک کفه تخت داشت که زیرش کاملاً پر بود و ارتفاعش گاهی به شصت سانتی متر می رسید. از مشکل راه رفتن که بگذریم، وزن این جور کفش ها احتمالاً خیلی زیاد بوده است مثل این که راه رفتن در آن سال ها با مشقت و بلای بسیار همراه بوده است.

تاریخچه کفش در قرن هفده میلادی

در قرن هفدهم، این پاشنه های وحشتناک از کفش ها حذف شد و پاشنه های معقول تری به کفش های زنانه و مردانه اضافه شد. قرن هفدهم، در اروپا قرن آدمهای پرافاده بود. جامعه خیلی طبقاتی شده بود و همه می خواستند به هم فخر بفروشند و بهترین راهی که به ذهن مردم رسید، پوشیدن لباس های خاص بود. مردمی که اهل پز دادن بودند، کفش های پاشنه بلندی می پوشیدند که روی آن را با حریر بافته بودند. هر چه پاشنه بلندتر بود، موقعیت آن فرد بالاتر می رفت مثل این که در آن زمان کسانی که از بالا به همه چیزهای اطراف نگاه می کردند، احساس قدرت زیادی می کردند.

تاریخچه کفش در قرن هجده میلادی

در قرن هجدهم هم اوضاع همان طوری ماند و فقط شکل پاشنه ها تغییر کرد. به جای حریر هم از چرم رنگی استفاده کردند که به نظرشان بسیار زیبا بود. اما درهمین قرن، اتفاق خیلی مهمی افتاد. سال ۱۷۹۲ مردم از دست پاشنه های بلند و کفش های حریر خسته شدند و بر ضد جامعه طبقاتی در فرانسه انقلاب کردند. انقلاب کبیر فرانسه، نتایج خیلی مهمی داشت. بعد از آن، مردم که دیگر به دنبال تساوی و برابری بودند پاشنه های بلند را حذف کردند و همه کفش ها از نظر ارتفاع یک شکل شد.

تاریخچه کفش در قرن نوزده میلادی

قرن نوزدهم، قرن همه گیر شدن مد بود. بازار مد داغ بود راستی علتش چه بود؟ جوابش خیلی ساده است. چون با وجود چرخ خیاطی و پارچه های مصنوعی، کفش خیلی ارزان شد و همه توانستند از کفش های خوب استفاده کنند. از نمونه های مد آن سال ها، مد کفش پنجه مربعی است که نزدیک به پنجاه سال عمرکرد.

تاریخچه کفش پوتین

سال ۱۸۵۰ پوتین خیلی رواج پیدا کرد. گویا همه متوجه شدند که برای کار و فعالیت باید کفش های راحتی به پا داشته باشند. سال ۱۹۱۴، همزمان با آغاز جنگ جهانی اول، کفشهای راحتی اختراع شد. مطمئناً آدمها نمی توانستند زیر بمب و باروت، بچه هایشان را بغل کنند و با کفش هایی که پاشنه های بلندی داشت این طرف و آن طرف بروند.

از سال ۱۹۱۰ هم که تجارت جهانی شکل گرفت و کشتی ها و هواپیماها محموله ها را از این سر دنیا به آن طرف می بردند، فرهنگ کفش دنیا نیز درهم و برهم شد و کفش ها شکل بین المللی به خود گرفتند. از آن به بعد کفش هم داخل صنعت های دیگر شد. هنوز هم در خیلی از کشورها مردم به دلیل گرمی هوا، پابرهنه راه می روند، مثل هندی ها، بنگال ها یا مردم اوگاندا.

تاثیر کفش در محیط اطراف چیست؟

کفش تاثیر زیادی از محیط اطرافش می گیرد. برای مثال کفش مردم آلاسکا با عرب ها فرق دارد حتی بعد از ظهور اسلام چون مسلمانان عقیده دارند پیش از ورود به مسجد باید کفشهایشان را دربیاورند، کفش هایی اختراع شد که دیواره پشت را نداشت. همین گیوه خودمان کفش بسیار محکمی است که خیلی خنک است و پا از لای درزهایش به راحتی نفس می کشد مردم ژاپن هم با ساقه های برنج، برای خودشان کفش درست می کنند تا بتوانند موقع کار در مزرعه برنج راحت باشند. کفش های قد بلند، کفش های قد کوتاه، کفش های ساق دار و ….

تاریخچه کفش و اجزا کفش

• تخت بیرونی

• کف‌های داخلی قابل تعویض

• مغزی: باریکه چرمی نوارمانند که میان زیره و رویه? کفش دوخته می‌شود.

• توکاری: کاغذ یا مقواهایی که برای کلفت نشان دادن زیره، میان کف و زیره کفش چسبانده می‌شود.

• پاشنه: زیرپاشنه‌ها، زیرپاشنه‌‌های گتر، ساق‌پوشبه نوعی پاشنه کفش که با چرم و میشَن (چرم بز) و مانند آن ساخته بشود «نعلَکی» می‌گویند.

سخن پایانی تاریخچه کفش

در این مقاله به طور خلاصه در رابطه با تاریخچه کفش صحبت کردیم و همچنین به طور کلی در رابطه با اجزا کفش صحبت کردیم. اگر شما هم اطلاعاتی در رابطه با تاریخچه کفش دارید در زیر همین مقاله در قسمت نظرات با ما در میان بگذارید. مرسی که تا پایان مقاله با ما همراه بودید.